MTBroutes.nl
Overzicht van alle Nederlandse mountainbike routes
Fietsen is gezond en in de natuur fietsen nog meer. Wie de stad achter zich laat en in de bossen wil gaan fietsen kiest in dat geval steeds vaker voor de mountainbike. Een populaire fiets die een stootje hebben kan. Nederland telt inmiddels zo’n 330.000 mountainbikers die in de weekenden erop uit gaan. Waar gaan ze fietsen?
Op zaterdagochtend gaat de Ted Baker tas aan de kant en wordt de auto in gereedheid gebracht waar de mountainbike zijn plaats in of op krijgt. Mountainbikers rijden graag een paar kilometer richting een bos of duingebied waar speciale paden zijn waar mtb-ers hun gang kunnen gaan.
In de auto liggen een heuptasje met daarin de smartphone en de sleutels, fietsschoenen, een helm, bidon, regenjack en een schoudertas vol versnaperingen klaar, want fietsen maakt hongerig. Na de tocht moeten de zak krentenbollen eraan geloven. Maar geen mountainbiker die het in zijn hoofd haalt om die lege plastic zak daarna zomaar weg te gooien. Die gaat mee terug naar huis of verdwijnt in een vuilnisbak.
Mountainbikers zijn natuurliefhebbers
Dat klinkt wat overdreven of zelfs kinderachtig, maar het mag inmiddels duidelijk zijn dat mountainbikers natuurliefhebbers zijn. “Mountainbikers (MTB-ers) hebben onterecht een negatief imago, we zijn net als wandelaars en ruiters ook liefhebbers van de natuur en in de natuur zijn we, zonder onderscheid, allemaal te gast.” Dit zijn woorden van Eric Kuijt van de Wielersportbond NTFU die hij sprak in een uitzending van het NPO-programma Pointer.
De kritiek van mensen op de schade die mountainbikers aan de natuur zouden brengen, niet alleen met zo’n plastic zak of ander afval maar bijvoorbeeld ook het ‘kapotrijden’ van paden, doet Kuijt melden dat mtb-ers geen afval achterlaten en wat die paden betreft is het daarom des te belangrijker dat er officiële MTB-routes worden aangelegd. “Sommige van onze lokale MTB-clubs monitoren het gedrag van fietsers nadat er zo’n officiële route is aangelegd. Wat je dan vaak ziet, is dat bijna alle MTB-ers netjes op het pad blijven en dus niet meer op plekken fietst waar het voor de natuur niet wenselijk is.”
Tweehonderd officiële mountainbikeroutes
Er zijn momenteel tweehonderd officiële mountainbikeroutes. Die routes worden onderhouden en geschikt gemaakt voor het mountainbikers. De meeste mountainbikers weten precies waar die routes liggen, en hoeven daarvoor geen plattegrond te raadplegen. Daarbij worden natuurlijk soms wel andere paden gekruist. Bij de planvorming voor nieuwe MTB-routes worden de wandelaars en ruiters regelmatig uitgenodigd om mee te praten over de routestructuren. Kuijt: “Helaas wordt daar nog weinig gehoor aan gegeven.” Bovendien blijkt het creëren van nieuwe mtb-routes behoorlijk wat tijd in beslag te nemen. Door overleg en het aanvragen van vergunningen kan het zomaar twee jaar duren voordat er daadwerkelijk sprake is van de aanleg van een nieuwe route.
Vrijwilligers moeten de paden bijhouden
Dan is er nog een obstakel te nemen. “Voor het onderhoud van recreatieve fiets- en wandelpaden wordt subsidie verstrekt. MTB- of ruiterpaden moeten door vrijwilligers worden bijgehouden omdat daar geen geld voor beschikbaar is.” Kuijt vindt dat onterecht en begrijpt niet waarom daar onderscheid tussen gemaakt zou moeten worden. Temeer daar blijkt dat mountainbikers van de natuur houden en deze geen schade willen toebrengen. Sowieso niet anders dan wandelaars.
